Page 13 - Ο Θρίαμβος του Χριστού & Η Ανιδιοτέλεια του Θεού
P. 13

«Είναι η πιο αξιοθρήνητη και δειλή από όλες τις θεωρίες, εκείνη
           που υποθέτει ότι η ψυχή είναι εκ φύσεως θνητή και ότι ο Θεός θα ανα-
           στήσει τους αµαρτωλούς για να τους βασανίσει για ένα διάστηµα και τε-
           λικά να τους εκµηδενίσει. ∆εν µπορώ να δω καµία θεµελίωση αυτής της
           θεωρίας στις Γραφές παρά µόνο στις παρερµηνείες τους˙ και εκτός από
           αυτό δεν αντιµετωπίζει καθόλου την πραγµατική δυσκολία, γιατί υπο-
           θέτει ότι το κακό έχει τελικά θριαµβεύσει σε αυτές τις περιπτώσεις και
           ότι ο Θεός δεν είχε καµία άλλη λύση πέρα από το να το τιµωρήσει και
           να το εκµηδενίσει, πράγµα που αποτελεί ουσιαστικά την καθαυτή δυ-
           σκολία που νιώθει ο σκεπτικιστής νους. Την αποκαλώ δειλή γιατί προ-
           δίδει την αληθινά ευγενή φύση του ανθρώπου, τη φυσική του αθανασία,
           µέσα στον πανικό µίας αντίρρησης, και όπως κάθε δειλή στάση απο-
           τυγχάνει να εγγυηθεί την ασφάλεια» (Donellan, Lectures).
               Επιπλέον, επιτρέψτε µου να απαντήσω και ότι πιστεύω σε ένα Θεό
           Πατέρα Παντοκράτορα, ο οποίος «δεν θέλει το θάνατο του αµαρτωλού»
           (βλ. Ιεζεκιήλ 33:11). Αν λοιπόν πεθάνει τελικά έστω και ένας αµαρτω-
           λός, το θέληµα του Θεού δεν γίνεται, δηλαδή ο Θεός ηττάται και το
           κακό θριαµβεύει. Η εκµηδένιση σηµαίνει το θρίαµβο του θανάτου επί
           της ζωής: αποτελεί την καθαυτή αντίθεση του Ευαγγελίου που υποστη-
           ρίζει το θρίαµβο του Χριστού πάνω σε κάθε µορφή θανάτου. Είναι
           πράγµατι παράξενο το ότι ικανοί άνθρωποι, που γράφουν περίπλοκες
           πραγµατείες υποστηρίζοντας αυτή την άποψη, παραβλέπουν το γεγο-
           νός ότι όλα τα σχέδια µερικής σωτηρίας εµπεριέχουν ένα συµβιβασµό
           µε το κακό εκ µέρους του Θεού.
               Το ίδιο παράξενος είναι και ο ισχυρισµός ότι το αίσθηµα ηθικής
           µας δεν σκανδαλίζεται από ένα Θεό που είναι απολύτως ελεύθερος και
           όµως επιβάλλει το δώρο της ζωής σε εκείνους που γνωρίζει ότι στην
           πραγµατικότητα προορίζονται να αποτελέσουν βορά του κακού σε τέ-
           τοιο απόλυτο βαθµό που είτε θα σαπίσουν από την καθαρή κακία είτε
           θα εκµηδενιστούν από τον Πατέρα τους, έχοντας διαφθαρεί σε βαθµό
           απελπισίας.
               Πουθενά στην Αγία Γραφή ο θάνατος δεν υποδηλώνει εκµηδένιση
           γιατί αυτό που καταδεικνύεται µε τον όρο «θάνατος», ειδικά στην πε-
           ρίπτωση της Παλαιάς ∆ιαθήκης, είναι ο γήινος αφανισµός: ενώ κατά
           κανόνα αυτός ο όρος έχει µία ευρύτερη σηµασία και πολύ βαθύτερη.
           Και όπως ευελπιστώ να υποδείξω (βλ. Κεφ. 4) υπάρχει µία βιβλική


                                                                       17
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17