Page 8 - Η Άγνωστη Ιστορία της Φυσικής Υγιεινής

Για παράδειγμα, ο Ιπποκράτης (460-377 π.Χ), ο θεωρούμε-
νος ως «πατέρας» της σύγχρονης ιατρικής, είχε διατυπώσει ορι-
σμένες από τις θεμελιώδεις αρχές της Φυσικής Υγιεινής, με
κυριότερη εκείνη που ορίζει τη φύση ως τον ουσιαστικό ιατρό
κάθε νόσου:

«Η φύση είναι ο ιατρός των νόσων»
(«Νούσων φύσιες ἰητροί»).
(Ιπποκράτης, Περί Επιδημιών, ΣΤ, ε, 1)

Αντίστοιχα, η αρχή της «ολιστικής» θεραπείας (δηλαδή, της
βαθιάς, συνολικής θεραπείας), έχει τεθεί από αρχαιοτάτων χρό-
νων:

«Όπως δεν πρέπει να επιχειρούμε να θεραπεύσουμε
τους οφθαλμούς χωρίς να θεραπεύσουμε το κεφάλι, ούτε
και το κεφάλι χωρίς το σώμα, έτσι ούτε και το σώμα
χωρίς την ψυχή, αλλά αυτό είναι και το αίτιο που δια-
φεύγουν από τους Έλληνες ιατρούς πολλά νοσήματα,
γιατί αγνοούν το σύνολο που πρέπει να φροντίσουν, και
που αν δεν είναι καλά αυτό, είναι αδύνατον να είναι καλά
και το μέρος».
(Πλάτων – Χαρμίδης, 156e)

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι ο άνθρωπος ανέκαθεν αναζη-
τούσε τους νόμους που διέπουν τη ζωή του και έτσι τους εξέφραζε
ποικιλοτρόπως σε όλο το πέρασμα της μακραίωνης ιστορίας του.
Πιο συγκεκριμένα τώρα, θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε
τη «σύγχρονη» αναβίωση του φυσιοθεραπευτικού κινήματος που
μας ενδιαφέρει, γύρω στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα.

10