Page 13 - Η Άγνωστη Ιστορία της Φυσικής Υγιεινής
P. 13

Ένας πολύ πιο γνωστός συνεχιστής της υδροθεραπείας, που
          συνέβαλλε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη διάδοση και
          την εδραίωσή της, ήταν ο Βαυαρός καθολικός ιερέας Sebastian
          Kneipp (1824-1897).
             Όπως έχει συμβεί με πολλούς αντίστοιχους πρωτοπόρους
          στον χώρο της φυσικής θεραπευτικής, ο Sebastian Kneipp αρχικά
          θεράπευσε τον εαυτό του με τη χρήση του νερού, μην έχοντας
          βρει καμία άλλη λύση στα προβλήματα υγείας του. Σύμφωνα με
          τη μαρτυρία του αφού διάβασε ένα μικρό βιβλίο σχετικά με την
          υδροθεραπεία, και αφού πειραματίστηκε εκτεταμένα με αυτήν
          τόσο στον εαυτό του όσο και σε έναν φίλο του που υπέφερε από
          εξίσου αθεράπευτα προβλήματα, πείστηκε για την αξία της. Αν
          και ποτέ δεν ανέφερε τον τίτλο του βιβλίου που διάβασε, σε μία
          προσωπική συζήτηση ανέφερε το επώνυμο του συγγραφέα του,
          Hahn. Αυτή η αναφορά είχε ως αποτέλεσμα να θεωρήσουν ορι-
          σμένοι συνεχιστές του ότι αναφερόταν στο βιβλίο Lectures on the
          Wonderful Healing Power of Fresh Water του δρα Johann Sig-
          mund Hahn (1696-1773) ενώ άλλοι θεώρησαν ότι αναφερόταν
          στο βιβλίο Instructions for the Use of Water Cure των J.H. Rausse
          (1805-1848)  και  Theodor Hahn (1824-1883)  συνεχιστών  του
          υδροθεραπευτικού έργου του Vincent Priessnitz.
             Όπως  και  να  έχει,  το  γεγονός  παραμένει  ότι  ο  Sebastian
          Kneipp εξέλιξε και διεύρυνε τις προηγούμενες μορφές υδροθε-
          ραπείας, καθώς τις βρήκε ιδιαίτερα σκληρές στην εφαρμογή τους
          –αρχικά είχαν χρησιμοποιηθεί και για τη θεραπεία ζώων – και ως
         εκ τούτου ενίοτε αναποτελεσματικές στην ανθρώπινη εκδοχή
         τους.
                  «Στον  πρώτο  σύμβουλό  μου,  το  ευρέως  γνωστό
              μικρό βιβλίο, είμαι πάντοτε ευγνώμων για τα εισαγωγικά
              μαθήματα που έμαθα από αυτό, αλλά σύντομα διαπί-
              στωσα ότι πολλές εφαρμογές ήταν υπερβολικά άτεγκτες,
              υπερβολικά σφοδρές και αποκαρδιωτικές για την αν-
              θρώπινη φύση.


                                                                      15
   8   9   10   11   12   13   14   15   16