Page 9 - Μία Απλή Εξήγηση των Ιδεών της Εργασίας
P. 9

Πρέπει να παρατηρούµε όχι µόνο ότι έχουµε κάνει κάτι λάθος αλλά
            και τι συµβαίνει µέσα µας µετά. ∆εν µπορεί να υπάρξει αλλαγή µέσα
            µας, αν µας σταµατάει η επίκριση του εαυτού µας.
                Προκειµένου να αρχίσουµε να παρατηρούµε τον εαυτό µας, ξεκι-
            νάµε µε κάτι συγκεκριµένο· για παράδειγµα, το πώς µιλάµε ή συµπερι-
            φερόµαστε κάτω από ορισµένες συνθήκες. Πρέπει να φτάσουµε να
            γνωρίζουµε αυτά τα πράγµατα ενδελεχώς, αντικειµενικά, χωρίς επί-
            κριση. Όταν προσέχουµε ότι οι λέξεις βγαίνουν από το στόµα µας παρά
            τη θέλησή µας, αρχίζουµε να βλέπουµε ότι δεν διαθέτουµε συνειδητό-
            τητα και ότι υπάρχει κάτι µέσα µας που δεν είναι εµείς και το οποίο δεν
            µπορούµε να ελέγξουµε.
                Πρέπει να µελετήσουµε τον εαυτό µας σαν να ήµασταν κάποιοι
            άλλοι ανεξάρτητοι από εµάς.
                Η Εργασία λέει ότι ο άνθρωπος είναι µηχανικός και ότι αντιδρά στη
            ζωή µηχανικά. Το πρώτο βήµα στην αλλαγή του εαυτού µας είναι να
            συνειδητοποιήσουµε σταδιακά ότι αυτό που θεωρούµε ως τον «εαυτό
            µας» είναι µία µηχανή.
                ∆εν βλέπουµε το εσωτερικό του εαυτού µας. Ζούµε σε µία κατά-
            σταση εσωτερικού σκότους και τίποτα δεν µπορεί να αλλάξει, αν δεν
            αφήσουµε το φως να εισέλθει σε αυτό το σκοτάδι. Φανταζόµαστε ότι
            γνωρίζουµε τον εαυτό µας. Αλλά αντιδρούµε αυτόµατα στη ζωή κάθε
            στιγµή.
                Η Αυτοπαρατήρηση µάς το φανερώνει αυτό λίγο-λίγο· και επιτρέ-
            ποντας στο φως να εισέλθει, αρχίζει να επιφέρει µε τη δράση της µία αλ-
            λαγή µέσα µας: γιατί αυτό το φως σηµαίνει συνειδητότητα, αρκεί η
            Αυτοπαρατήρηση να είναι µη-επικριτική.
                Η ψευδαίσθηση ότι είµαστε συνειδητοί, ότι είµαστε ένα πρόσωπο,
            µας εµποδίζει να αλλάξουµε. Πιστεύουµε ότι διαθέτουµε ένα µόνιµο,
            αµετάβλητο «Εγώ». Για αυτό και στην αρχή πρέπει να παρατηρούµε τον
            εαυτό µας µη-επικριτικά.
                Όταν αρχίζουµε να συνειδητοποιούµε ότι τα λόγια βγαίνουν από
            µέσα µας και οι πράξεις προκαλούνται από µέσα µας, χωρίς τη συνει-
            δητότητά µας, αρχίζουµε να αποκτάµε µία νέα θέαση του εαυτού µας.
            Νοµίζουµε ότι γνωρίζουµε και ότι θυµόµαστε, µέχρι η Αυτοπαρατήρηση
            να µας δείξει ότι δεν είµαστε αυτό που φανταζόµαστε, καθώς είµαστε
            µηχανές. Τότε, η µη-επικριτική Αυτοπαρατήρηση θα αποτρέψει πολλά


                                                                        13
   4   5   6   7   8   9   10