Page 6 - Μία Απλή Εξήγηση των Ιδεών της Εργασίας

Κεφάλαιο Ένα

Κάθε άνθρωπος αποτελείται από δύο πρόσωπα – το πρόσωπο που
υποθέτουµε ότι είµαστε και αυτό που πραγµατικά είµαστε. Μονάχα η
Αυτοπαρατήρηση µάς το φανερώνει αυτό. ∆εν µπορούµε να κατανοή-
σουµε ότι είµαστε δύο πρόσωπα, αν δεν αρχίσουµε να κατανοούµε τι
σηµαίνει να παρατηρούµε τον εαυτό µας.
Βλέπουµε έναν κόσµο έξω µας, τον οποίο µας φανερώνουν οι αι-
σθήσεις µας. Οι αισθήσεις µας όµως στρέφονται έξω από τον εαυτό µας
και δεν µπορούµε να δούµε τι είµαστε.
∆ιαθέτουµε ωστόσο ένα όργανο µέσα µας, το οποίο µπορεί να πα-
ρατηρήσει αυτό που ονοµάζουµε «εαυτό µας». Μέσω αυτού του οργά-
νου µπορούµε να δούµε τις σκέψεις µας, τα συναισθήµατά µας, τις
διαθέσεις µας. Αυτή είναι η αρχή για να γίνουµε ένα άλλο πρόσωπο.
Η ζωή µας εξαρτάται από αυτό που ονοµάζουµε «εαυτό µας». Αν
θέλουµε να έχουµε µία διαφορετική ζωή, πρέπει να συνειδητοποιήσουµε
πρώτα από όλα τι είδους ζωή έχουµε τώρα. Όλες οι µορφές του πόνου
µας, οφείλονται σε αυτόν τον «εαυτό». Όσο παραµένουµε αυτός ο «εαυ-
τός», η ζωή µας δεν µπορεί να αλλάξει. Θα έλκει πάντοτε τις ίδιες δυ-
στυχίες, απογοητεύσεις, και τα λοιπά.
Η Εργασία λοιπόν ξεκινάει βλέποντας τι είµαστε, τι είδους άνθρω-
ποι είµαστε. Για παράδειγµα, αν αντιµετωπίζουµε τους ανθρώπους χωρίς
να νοιαζόµαστε για τα συναισθήµατά τους αλλά δεν το γνωρίζουµε, η
επιθυµία τους να µένουν µακριά µας θα µας κάνει πάντοτε να υποφέ-
ρουµε. Καθώς λοιπόν δεν βλέπουµε τι είµαστε, κατηγορούµε τους άλ-
λους. Αν δεν δούµε ότι φερόµαστε µε αυτόν τον τρόπο, δεν µπορούµε
να αλλάξουµε. Οι άλλοι άνθρωποι βλέπουν τι είµαστε, εµείς όµως δεν
το βλέπουµε, έτσι όπως είµαστε – µέχρι να αρχίσουµε να παρατηρούµε
τον εαυτό µας. Μη βλέποντας τι είµαστε, πιστεύουµε ότι δεν µας φέρο-
νται σωστά.

10