Page 6 - Layout 1

10 ΟΥΤΟΠΙΑ

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όσο παράδοξο και αν ακού-
γεται, η επιτυχία ισοδυναμεί με αποτυχία και η αποτυχία με
επιτυχία.
Αν κατορθώσουμε να φτιάξουμε τον «τέλειο» κόσμο μας,
θα έχουμε «επιτύχει» σε αυτό το εξωτερικό επίπεδο (έξω από
εμάς), αλλά θα έχουμε αποτύχει στο εσωτερικό επίπεδο (μέσα
μας) της ζωής. Και ισχύει ασφαλώς το αντίστροφο. Η «απο-
τυχία» της δημιουργίας ενός «τέλειου» κόσμου, μας εξασφα-
λίζει την ομαλή δυνατότητα ανάπτυξης της εσωτερικής μας
ζωής.
Η ανθρωπότητα έχει δημιουργηθεί εξαρχής με την εσω-
τερική προτροπή ή «εντολή» να «τρέφεται από το δέντρο της
Ζωής», δηλαδή να σχετίζεται εσωτερικά με τον Δημιουργό της
και μέσα από αυτή τη Σχέση (ή αλλιώς προσευχή) να σχετίζε-
ται εξωτερικά με τη δημιουργία.
Ταυτόχρονα, της δόθηκε η εσωτερική προτροπή ή
«εντολή» να μην τραφεί από το «δέντρο του καλού και του πο-
νηρού», που σημαίνει να μην εξωστρέφει την προσοχή της
στον ψευδαισθησιακό κόσμο της διαίρεσης, της αντίφασης και
της σύγκρουσης, γιατί αυτός θα αρχίσει να την καθορίζει εσω-
τερικά με αποτέλεσμα τον εσωτερικό της (πνευματικό) θά-
νατο.
Η εξωτερική ζωή, δηλαδή ο κόσμος έξω από εμάς, προο-
ρίζεται να είναι «λίαν καλός» αλλά όχι «τέλειος», που θα σή-
μαινε απόλυτα ολοκληρωμένος (τελειω-μένος) και έτσι
αμετάβλητος και παγιωμένος. Ο κόσμος και η ζωή έξω από
εμάς βρίσκονται σε ένα διαρκές γίγνεσθαι, σε συνεχείς μετα-
βολές που μας δημιουργούν εξίσου συνεχή «προβλήματα».
Το γίγνεσθαι του εξωτερικού κόσμου και της εξωτερικής
ζωής αποτελεί για εμάς μία πηγή διαρκών αντιξοοτήτων που
μας εξασφαλίζουν όμως την εσωτερική μας ανάπτυξη.
Αναπτυσσόμαστε και εξελισσόμαστε εσωτερικά (μέσα
μας) μόνο όταν υπερβαίνουμε εξωτερικές αντιξοότητες (δυ-