Page 7 - Ο Θρίαμβος του Χριστού & Η Ανιδιοτέλεια του Θεού

Επιπλέον, γράφω επειδή νιώθω τη βαθιά και οδυνηρή πεποίθηση
ότι οι απόψεις που υποστηρίζονται ευρέως έχουν προκαλέσει µία πολύ
σοβαρή ζηµιά. Τείνουν στην πραγµατικότητα, περισσότερο από οτιδή-
ποτε άλλο, να επιφέρουν, και θα µπορούσα να πω, να δικαιολογούν, τον
σκεπτικισµό που σήµερα διαδίδεται ευρέως˙ και έχουν αυτό το αποτέ-
λεσµα επειδή αντιφάσκουν ολοκληρωτικά µε οποιαδήποτε λογική αντί-
ληψη µπορούµε να σχηµατίσουµε περί δικαιοσύνης και δικαίου.
Συνεπώς δεν θα αναφερθώ πολύ στο έλεος σε αυτές τις σελίδες:
αρκεί να επικαλεστούµε, όταν αναφερόµαστε σε ηθικά ζητήµατα, εκείνη
την αίσθηση σωστού και λάθους, η οποία αποτελεί τη φωνή του Θεού
που µιλάει µέσα µας. Πράγµατι, ανάµεσα στις πολλές παρανοήσεις που
επιτίθενται σε όλες τις υψηλότερες αντιλήψεις του Ευαγγελίου, λίγες
είναι πιο αβάσιµες από εκείνη που ισχυρίζεται ότι η δικαιοσύνη του
Θεού λησµονείται όταν δίνουµε µία θέση υπεροχής στο έλεός Του. Αυτή
η αντίρρηση δείχνει απλά µία πλήρη παρανόηση των απόψεων που υπο-
στηρίζονται σε αυτό το έργο. Γιατί αυτές οι απόψεις προσφεύγουν πράγ-
µατι στη δικαιοσύνη του Θεού, και µε αυτή την προσφυγή την
αναγνωρίζουν ως πρωτεύον στοιχείο. Ακριβώς αυτή τη φυσική αίσθηση
δικαίου που µας έχει εµφυτέψει ο Θεός, πληγώνει βαθύτατα το διαδε-
δοµένο πιστεύω στο ατέρµονο κακό και στην ατέρµονη οδύνη.
Αυτοί οι συλλογισµοί απαντούν στην πραγµατικότητα πλήρως σε
κάποιες άλλες αντιρρήσεις που συχνά διατυπώνονται. «Γιατί ταράζετε
το νου των ανθρώπων», λέγεται, «γιατί αναστατώνετε την πίστη τους˙
γιατί δεν τους αφήνετε στην ησυχία τους;». Κάθε άλλο, απαντώ, ναι, να
τους αφήνουµε στην ησυχία τους αλλά ποτέ στην ανησυχία τους. Ο νους
των ανθρώπων είναι ήδη ταραγµένος: και για αυτό ακριβώς θα τον ηρε-
µήσουµε και θα επαναφέρουµε τους αµφισβητίες στην πίστη, υποδει-
κνύοντάς τους µία ευρύτερη ελπίδα, έναν πιο αληθινό χριστιανισµό.
Προκύπτει µία πιο σοβαρή αντίρρηση, αλλά όπως και η προηγουµένη,
εντελώς αθεµελίωτη στα γεγονότα. Λέγεται, «Με αυτή τη µεγάλη ελ-
πίδα, στην πραγµατικότητα είτε αποδυναµώνετε είτε εξαλείφετε πλή-
ρως κάθε πίστη στη µελλοντική τιµωρία. Μειώνετε τη σηµασία της
ενοχής της αµαρτίας». Το εντελώς αντίθετο όµως είναι που συµβαίνει,
γιατί µπορείς να εδραιώσεις σε ένα γερό θεµέλιο τη µελλοντική τιµωρία,
και µαζί την αίσθηση της πραγµατικότητας της αµαρτίας (που έρχεται
σε συµφωνία µε τη µαρτυρία της συνείδησης), µόνο όταν διδάσκεις ένα

11