Page 12 - Η Εσωτερική Δύναμη των Rasta!

Το ουσιώδες όµως είναι ότι όλες αυτές οι διαφορετικές οπτικές, δεν
τους διαιρούν µεταξύ τους, αντίθετα τους ενώνουν µέσα από τη διεύ-
ρυνση αντίληψης που επιφέρουν.Αυτός ο φαινοµενικά παράδοξος πλου-
ραλισµός απόψεων, αντί να γεννά µισαλλοδοξία, προάγει, µέσα από την
ανοχή της διαφορετικότητας, την αίσθηση της Ενότητας και έτσι όλοι
τελικά µοιράζονται τη Μία Αλήθεια της Μίας Αγάπης (One Love).

«Η βασική αντίληψη του «Εγώ και Εγώ» (I and I) είναι ότι
η Θεία αρχή ενυπάρχει σε κάθε άτοµο και έτσι η αλήθεια είναι
εξίσου προσιτή σε όλους. Rasta είναι εκείνος που έχει τη συ-
νειδητότητα του Θεού µέσα του και έτσι συνδέεται µε την πηγή
της αλήθειας και της ζωής. Συνεπώς, δεν χρειάζονται δάσκα-
λοι για να µεταδώσουν τις αλήθειες του Θεού ούτε ιερείς για να
µεσολαβήσουν ανάµεσα στο Θεό και στους ανθρώπους. Προ-
κειµένου να γνωρίζει τι είναι σωστό και πώς να ζει και να ενερ-
γεί, ένας Rasta χρειάζεται απλά να έρθει σε επαφή µε το Θεό
µέσα του. Ο επιστηµολογικός ατοµικισµός οδηγεί σε µία «εξαι-
ρετικά δηµοκρατική διαδικασία αλληλεπίδρασης» ή σε αυτό
που ο Breiner αποκαλεί ο «κανόνας της δηµοκρατικής και χα-
ρισµατικής ρευστότητας στις Rasta συγκεντρώσεις». Το επίκε-
ντρο της αυθεντίας είναι το κάθε πρόσωπο. Κάθε συµφωνία
ανάµεσα στους Rasta πρέπει να προσεγγιστεί µε την αλληλεπί-
δραση κάθε υποκειµένου µέσα από τη διαδικασία της διαλογι-
στικής συζήτησης (reasoning).
[...] Κάποιοι µελετητές εκπλήσσονται διαπιστώνοντας ότι
παρά την αποκεντρωτική φύση του κινήµατος, το Rastafari κί-
νηµα δεν βρίσκεται σε ένα οργανωτικό χάος αλλά κατέχει στην
πραγµατικότητα την ουσιαστική ενότητα και ταυτότητα που
απαιτείται για να αναγνωριστεί ως µία ενιαία κοινωνική οµάδα
[…] Οι Rasta πιθανότατα θα αντιτάσσονταν στην περιγραφή
του κινήµατος ως µία ιδεολογία ή ένα σύστηµα πίστης. Θα δή-
λωναν ότι το Rastafari κίνηµα δεν είναι ένας «-ισµός» αλλά
ένας τρόπος ζωής. Θα υποστήριζαν επίσης ότι οι Rasta δεν
ασχολούνται µε την πίστη, που υποδηλώνει αµφιβολία, αλλά
µε τη γνώση, που υποδηλώνει βεβαιότητα.

16