Page 5 - Το Ταξίδι του Κεχρισμένου
P. 5

κενή παράδοση, για µην αναφερθούµε στη βλασφηµία και την απόρ-
           ριψή του. Από την αρχή, µαθαίνουµε ότι, «Στους δικούς του ήλθε αλλά
           οι δικοί του δεν τον δέχτηκαν» [Ιωάννης 1:11].
               Αυτό το απίστευτο γεγονός που άλλαξε τόσο την ανθρώπινη ιστο-
           ρία και αλλάζει επίσης την προσωπική µας ιστορία, έχει τόσο τραγικά
           παρερµηνευτεί. Και όµως, µας δίνεται διαρκώς η ευκαιρία να συνδε-
           θούµε πραγµατικά µε αυτό το δώρο, αυτή τη διδασκαλία που προσφέ-
           ρεται στον καθένα µας από την ίδια την καρδιά της ζωής. Ας
           προχωρήσουµε πέρα από το επιφανειακό δόγµα, στο βάθος. Ας σχετι-
           στούµε µε εκείνο που κανένας δεν έχει δει, που κανένας δεν κατανοεί
           παρά µόνο µέσα από αυτή τη ζωντανή σύνδεση, µέσα από το ταξίδι του
           Κεχρισµένου σε αυτόν τον κόσµο.
               Και επιτρέψτε µου να σας διαβεβαιώσω ότι όλο αυτό δεν ανήκει
           αποκλειστικά σε καµία ιδιαίτερη θρησκεία, δεν απαιτεί να απορρίψουµε
           τις άλλες πνευµατικές ενοράσεις της ανθρωπότητας. Όλες οι σπουδαίες
           διδασκαλίες και οι σοφοί της ανθρωπότητας, η ίδια η ανθρώπινη καρ-
           διά, λαχταρά για αυτή τη σύνδεση, λαχταρά την Πηγή, λαχταρά το σπίτι
           της, λαχταρά τη συνάντηση µε την αληθινή µας ταυτότητα.
               Εδώ, σε αυτές τις άχρονες διδασκαλίες από το Ευαγγέλιο του Ιω-
           άννη, βρίσκεται το αποκορύφωµα, η απώτατη έκφραση αυτής της σύν-
           δεσης µε την Πηγή. ∆εν πρόκειται απλά για τη µαρτυρία ενός σοφού
           ανθρώπου, ενός καλού ανθρώπου, αλλά του Λόγου, του νου του Θεού,
           της αρχής της συµπαντικής τάξης που εκδηλώνεται µέσα στην ανθρώ-
           πινη, εύθραυστη σάρκα, έτσι ώστε να µπορέσουµε εµείς, ακόµη και
           κατά τη σύντοµη εγκόσµια ύπαρξή µας, να έχουµε πρόσβαση στη σύν-
           δεση µε τον Άκτιστο Θεό.
               «Σε όσους όµως τον δέχτηκαν, έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά του
           Θεού, σε εκείνους δηλαδή που πιστεύουν στο όνοµά του» [Ιωάννης
           1:12]. Το «Πιστεύουν στο όνοµά του» αποτελεί έναν κωδικοποιηµένο
           όρο, όχι µία διανοητική συγκατάθεση. Το να «πιστεύουµε στο όνοµά
           του» αποτελεί κάτι πολύ πιο δυναµικό από το να δεχόµαστε ένα σύ-
           στηµα πεποιθήσεων ή µία διανοητική σύλληψη.
               Στα αρχαία εβραϊκά, ο «λόγος» αποτελούσε µία δύναµη εκδήλωσης
           µέσα στον κόσµο. Στην ιστορία της εσφαλµένης ευλογίας του Ισαάκ
           στον Ιακώβ, ο Ησαύ τού ζητάει να πάρει την ευλογία πίσω αλλά εκεί-
           νος δεν µπορεί γιατί την έχει ήδη δώσει και η επίδρασή της έχει λάβει


                                                                        9
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10